zondag 30 oktober 2016

De tweede reünie bij Aart en Marleen

De "hete kastanjes" weer bij elkaar in Koog Zaandijk
Reünie in vijf vragen en zeven tegeltjes

Wie, wat, waar, wanneer, waarom? Beantwoorden van deze vragen is vaak voldoende om een goed beeld te krijgen van een gebeurtenis. Dus, daar gaat-ie.
Wie?
Aart, Anneke, Ferry, Han, Huib, Jitze, Kees, Lex, Loes, Marleen, Willem, Wouter.
Wat?
Reünie van PROIRA.
Waar?
N 52˚ 28ꞌ 23.87", E 4˚48ꞌ47.19, A.K.A. Lagedijk 76, Zaandijk.
Wanneer?
30 oktober 2016
Waarom?
Waaromvragen zijn het moeilijkst te beantwoorden. Moet je eigenlijk niet aan beginnen. De wanhopige ouder van een peuter kan je vertellen dat de ene waaromvraag leidt tot de volgende. En voor je het weet gaat het over de zin van het leven. En dan kun je – met Gummbah – alleen maar verzuchten ‘Als het leven geen zin heeft, dan máákt het maar zin’ (Tegeltje 1).
Maar goed. Ik houd het erop dat we als oud-PROIRATEN bij elkaar kwamen ‘Ter leering ende vermaeck’ (Tegeltje 2) . Zo las Ferry voor uit de notulen van de oprichtingsvergadering van PROIRA in 1964. Waarna hij vroeg in hoeverre PROIRA ons gevormd had. De discussie leverde voor sommigen nieuwe inzichten op waardoor zij met terugwerkende kracht hun zelfbeeld positief konden bijstellen. En was het niet Socrates die zei ‘Zelfkennis is het begin van alle wijsheid’ (Tegeltje 3) nadat hij Sun Tzu’s uitspraak ‘Ken uzelf, ken uw vijand. Duizend gevechten, duizend overwinningen’ las (Tegeltje 4)?
Over tegeltjes gesproken. Heel lang geleden was er eens een man die (onder het motto ‘Beter goed gejat dan zelf bedacht’ (Tegeltje 5) een tegeltje beschilderde met de tekst ‘Kennis is het enige dat zich vermenigvuldigt door het te delen’ (Tegeltje 6) (die man was ik). Hij haalde het tegeltje snel weg toen iemand riep ‘Wat dacht je van cellen!’(die iemand was Huib). Het was duidelijk dat ik van het leven nog weinig had begrepen, maar ook dat ik mijn kennis vermeerderd had (‘Always look on the bright side of life’) (Tegeltje 7). Ik wil maar zeggen: aan leermomenten geen gebrek.

Deze gedachten kwamen bij mij op na de PROIRA-reünie. Laat je hierdoor niet afschrikken en weet dat Aart en Marleen al toegezegd hebben hun huis volgend jaar weer gastvrij open te stellen voor ons. Dus wil je er volgend jaar (weer) bij zijn: zeg reizen, verjaardagsfeesten, griepen en andere belemmeringen voor de komst naar de reünie af en kom! En dan heb ik het nog niet eens gehad over het vermaeck en de welgevulde tafel met eten en drinken.

Tekst is van Han