De eerste roeiploeg van PROIRA

De eerste PROIRA roeiploeg met v.l.n.r.
Paul van Olm (Stuurman), Ferry van Elven (Boeg),
Hans van der Sloot, Jaap Vlugt en Gillis Mol (Slag)
Foto uit 1968

In mijn fotoboek staat een klein, ooit zelf afgedrukt fotootje van de eerste roeiploeg van PROIRA in het jaar 1968. Gillis wist zich nog enigszins te herinneren hoe die roeiploeg tot stand was gekomen. Gillis zelf was de aanstichter en had Hans van der Sloot gevraagd; Hans was fervent zeiler en had aldus Gillis wel enige ervaring met water. Hans had daar kennelijk mee ingestemd en had mij, Ferry gevraagd om mee te doen. Hans en ik waren niet alleen dispuutsgenoten maar tevens studiegenoten en jaargenoten; we hadden toevallig zelfs aan de eerste practicumzaal (analytische chemie) onze plaatsen c.q. glaskasten naast elkaar. Kom daar nog maar eens om met al die honderden studenten van tegenwoordig?! Jaap Vlugt deed ook mee; een stevige kerel, net als Gillis en later Cees die in de roeiploeg van Okeanos 1 hebben geroeid.
Paul van Olm had overigens wel roeiervaring en als "lichtgewicht"  zeulden we hem mee als stuurman. Hij spoorde ons tijdens de enige wedstrijd die ik me kan herinneren aan om steeds harder te roeien. Van die wedstrijd herinner ik me slechts dat ik als doping een paar tabletten glucose had genomen en dat ik aan het eind van de rit de longen uit m'n lijf hijgde; ben zelden zo kapot geweest. Maar leuk was het!
Van dat eerste jaar herinner ik me vooral de trainingen met Ferry Wienese, NL's skifkampioen die ons vanaf de kant toeschreeuwde, en die ochtendvroege ritten naar de bosbaan vanuit Amsterdam-Slotermeer; ik denk dat het voor mij bij dat ene jaar is gebleven en dat alleen Gillis en Jaap verder zijn gegaan.

Aanvullling van de hand van Gillis Mol; 18 februari 2016

De reden waarom we als  dispuut zijn gaan roeien was simpel. De VU kende sportdagen, alle mogelijke sportactiviteiten gedurende een week, waaraan alle disputen konden meedoen. Als je meedeed, kreeg je punten en het dispuut dat de meeste punten had, was de winnaar. Wij wilden natuurlijk met zo veel mogelijk sporten meedoen. En met roeien kon je veel punten verdienen. Dat wilden we. En zo is het gekomen.
We gingen dus naar de roeiloods van de VU, Okeanos. Daar lagen boten, maar er was niemand in de buurt. Hans, onze zeilexpert, zei dat we de gemakkelijkste boot moesten nemen, een loeizware overnaadse vier. Zo gezegd, zo gedaan. Ieder is ergens in de boot gaan zitten. Dat bleek voor mij de bakboord kant te zijn en voor Jaap stuurboord, Hans weer bakboord en jij boeg. En zo is dat altijd gebleven. 
Na ons Proira avontuur zijn Jaap en ik doorgegaan in een ongestuurde twee. We werden soms gecoached door Jan Wienese, onze Olympisch kampioen skif van een jaar ervoor in Mexico. In die tijd at ik niet zo regelmatig en zeker geen warm eten. Jaap kon duidelijk merken als ik de avond ervoor een goede warme maaltijd had genuttigd.
Uiteindelijk zijn Jaap, Ike Bakker, Harm Loosekoot en ik door de roeibond als eerste ploeg van Okeanos naar de Scandinavische kampioenschappen in Kopenhagen uitgezonden en hebben daar 2x gewonnen. Een week daarna deden we mee aan de Nederlandse kampioenschappen.
Waar een start bij Proira al niet toe kan leiden.